Powrót do natury
Badania i analizy przeprowadzone przez różne instytuty dowodzą, że linoleum jest najbardziej przyjazną dla środowiska naturalnego wykładziną podłogową i w analizach porównawczych jest materiałem podłogowym klasyfikowanym najwyżej wraz z litym nielakierowanym drewnem.
Kliknij na logo aby poznać szczegóły
Cechy użytkowe
Linoleum posiada wiele cech,
które są ważne dla użytkownika.
Zalicza się do nich:
- dużą wytrzymałość i długą żywotność wykładziny, która nawet w miejscach bardzo intensywnie użytkowanych wynosi kilkanaście, a w niektórych przypadkach nawet kilkadziesiąt lat, co w konsekwencji decyduje o jej efektywności kosztowej;
- odporność na duże obciążenia miejscowe i ruch przedmiotów na kółkach;
- trudnozapalność (klasa B l według DIN 4102-1) i odporność na żar papierosów (nie topi się), a w przypadku pożaru – nie wydziela żadnych związków toksycznych ani trujących gazów;
- walory higieniczne tego materiału, przede wszystkim – gładką powierzchnię oraz naturalne właściwości bakteriostatyczne;
- odporność chemiczną, która obejmuje kwasy, oleje, tłuszcze oraz konwencjonalne rozpuszczalniki, za wyjątkiem przedłużonego działania zasad;
- właściwości antystatyczne – rezystancja linoleum wynosi około 1×108 (Ohm×cm), czyli przewodzenie jest wystarczająco dobre aby nie gromadziły się ładunki, które sprawiają, że ta wykładzina może być z powodzeniem stosowana w pomieszczeniach ze sprzętem elektronicznym.
Dodatkowo trzeba zaznaczyć, że w odróżnieniu od innego typu wykładzin sztucznych, linoleum można stosować przy ogrzewaniu podłogowym. Na podkreślenie zasługują aspekty zdrowotne linoleum, związane przede wszystkim z jego naturalnymi właściwościami bakteriostatycznymi, które dotyczą wielu bardzo groźnych i popularnych bakterii, takich jak: Salmonella, Typhimurium, Staphylococcus Aureus, Enterococcus Faeculis czy Escherichia Coli. Linoleum jest więc naturalnym sprzymierzeńcem w walce z drobnoustrojami. Właściwości antystatyczne linoleum powodują, że kurz i brud, które gromadzą się na jego gładkiej powierzchni nie przylegają do niej i są łatwo usuwalne. Zapobiega to w zdecydowany sposób rozmnażaniu się roztoczy i stwarza lepsze warunki życia ludziom dotkniętym alergią. Wykładzina linoleum zalecana jest także przez lekarzy do stosowania w pomieszczeniach, gdzie przebywają ludzie mający problemy z układem oddechowym.
Skład
Linoleum produkowane jest z surowców naturalnych,
którymi są:
- olej lniany, który po procesie utleniania stanowi główne spoiwo wykładziny, tzw. cement linoleum;
- żywice naturalne dodawane do oleju lnianego w fazie utleniania, w celu uelastycznienia cementu linoleum;
- mączka drzewna jako jeden z wypełniaczy, odpowiedzialny za absorpcję barwników, które ją penetrują na wskroś;
- mączka korkowa dodawana przez niektórych producentów do wyrobów podstawowych lub też używana tylko do wyrobów specjalnego przeznaczenia z uwagi na słabą penetrację barwników – ma nadawać wykładzinie miękkość oraz izolować termicznie i akustycznie;
- wapień, który wzmacnia i wygładza materiał;
- barwniki nadające wykładzinie kolory;
- tkanina jutowa, która pełni rolę podkładu – nośnika wykładziny.
Jak widać, prawie wszystkie surowce, poza barwnikami, są pochodzenia naturalnego, a co ważniejsze, ich źródła są łatwo odnawialne lub praktycznie nieograniczone, a pozyskiwanie ich wymaga nieznacznych tylko ilości energii. Są produkowane pewne modyfikacje tej wykładziny, jak:
- linoleum na spodzie spienionym – produkt otrzymywany przez laminowanie linoleum z warstwą pianki;
- linoleum na spodzie z kompozytu korkowego – produkt otrzymywany przez kalandrowanie wyżej wymienionej zhomogenizowanej mieszaniny na spodzie z kompozytu korkowego, a następnie doprowadzany do postaci finalnej w procesie sieciowania przez utlenianie;
- linoleum korkowe – produkt otrzymywany przez kalandrowanie zhomogenizowanej mieszaniny, granulatu korkowego, pigmentów i wypełniacza na spodzie włóknistym, a następnie doprowadzany do postaci finalnej w procesie sieciowania przez utlenianie.